عيب نسازيد، عيب نگذاريد!
اگر عيبي را ديديد، نبايد به رخ طرف مقابل بكشيد و او را سرزنش كنيد؛ چون سرزنش كردن جزو بي اخلاقي ها است.خداوند، كسي را كه سرزنش مي كند، تهديد عجيبي كرده است. اگر واقعا عيبي در طرف باشد اعم از عيب اخلاقي و رفتاري، جسمي و خانوادگي و من او را به آن عيب سرزنش كنم در روايت از اهل بيت است كه اين بنده از دنيا نمي رود مگر اين كه به همان عيب آزمايش مي شود. يعني نظم عالم هستي فوق العاده ويژه و دقيق است و اگر تو كسي را به واقعيت بدي كه در او هست سرزنش كردي تو خود در همان چاله خواهي افتاد و نمي تواني از آن بيرون بيايي.
ولي واي به كسي كه به قول قرآن عيب جو است : « ویل لكل همزه لمزه » يعني طرف اصلًا عيب ندارد ولي براي اين كه بخواهد خود را تبرئه كند عيبي را روي ديگران بگذارد. اين جا در حقيقت به بابي وارد شده است كه خداوند مي گويد واي بر تو! ديديد مادر با تمام مهرباني، زماني كه فرزند اشتباه بزرگي مي كند مي گويد واي به حال تو اگر دستم به تو برسد. خدا مي گويد واي به حال شما دست من به شما مي رسد و بدجوري زمين مي خوريد. آن جا كه بايد خوبي هاي شما گل كند همه آن را به عنوان بدي در شما مي بينند به خاطر اين كه بي جهت روي ديگران عيب گذاشتيد.
بدترين نوع عيب گذاري، عيب گذاري روي دخترهاي پاكدامن و عفيف در مراسم خواستگاري است.
منبع: کانال الیمین